دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

پوزش بخواهم، مرا عذرى نيست و كار شايسته‏اى نكرده‏ام تا به پاداش آن چشم داشته باشم.

بار خدايا! آن‏گاه كه اَجَل‏ها در رسند و روزهاى عمر پايان يابند و از ديدار تو چاره‏اى نباشد، برايم مكانى در بهشت مقرّر فرما، آن هم در گرامى‏ترين جايگاهش، كه پيشينيان و پسينيان به آن، بر من غبطه خورند و از پسِ آن حسرتى، و فراتر از هم‏نشينش هم‏نشينى نباشد. بار خدايا! پيش از آن كه در آتش، به ذلّت تن سپارم، جامه خشوع

مؤمنانه را به سرافرازى بر تنم بپوشان. پروردگارم! نيكوترين سپاس را برايت به جاى مى‏آورم؛ زيرا نزد من آزمون تو بهترين آزمون است.

بار خدايا! مرا از يارى و پشتيبانى و توفيق و بخششت بچشان؛ و نيز اشتياق ديدارت و پيروزى در يارى‏ات را به من بچشان تا شيرينى‏اش را در دلم بيابم؛ و بر راست‏ترين كارهايم عزمم را استوار گردان. همانا تو جايگاه من و يارانم را مى‏بينى و هيچ چيز از حال من بر تو پوشيده نيست.

بار خدايا! از تو خواهانِ آن پيروزى‏ام كه به پيامبر خويش عطا فرمودى و با آن، ميان حقّ و باطل فرق نهادى، چندان كه دين خويش را با آن استوار ساختى و حجّتت را چيره گرداندى، اى آن كه در هر جاى با منى!». ¹

مهج الدعوات: 128، بحارالأنوار: 94/237.