( مكروه يا حرام ) است ، مثل افراط در خوردن ، افراط در گفتن ، افراط در معاشرت با افراد و افراط در خوابيدن . البته بعضي از اينها مانند توصيه به پرهيز از پرخوردن ممكن است كه علل جسمي هم داشته باشد يعني منظور بهداشت و حفظ صحت هم در كار باشد ولي قطعا تنها آن نيست ، يعني " قلة الطعام " در مسائل اسلامي در رديفي قرار مي گيرد كه معلوم است هدف تنها بهداشت و حفظ الصحة نيست بلكه همچنين براي اين است كه روح انسان سبكتر باشد و كمتر موجبات غفلت در انسان پيدا شود .
در اسلام يك خصوصيتي هست و آن اينست كه با اينكه روح عبادت ارتباط و پيوند بنده با خدا و شكستن ديوار غفلت و توجه به خداست اما نكته جالب اينست كه اسلام به عبادت شكل داده و به شكل هم نهايت اهميت را داده و در آن شكل نيز يك سلسله برنامه هاي تربيتي را در لباس عبادت وارد كرده است .
مثلا از نظر اينكه قلب انسان مي خواهد متوجه خدا باشد اين چه اثري دارد كه بدن انسان پاك باشد يا نباشد ؟ ان الله ينظر الي قلوبكم و لا ينظر الي صوركم ( 1 ) . ما كه با بدن نمي خواهيم پيش خدا برويم . حالا بدنمان پاك باشد يا نباشد ، ما با دل مي خواهيم پيش خدا برويم ، دلمان بايد پاك باشد . ولي اسلام وقتي كه عبادت را تشريع مي كند ، چون مي خواهد مخصوصا عبادت هم يك اثر خاصي از نظر تربيتي داشته
1. الجامع الصغير ، ج 1 ص 74 ، با تفاوت در عبارت . حديث از رسول اكرم است .