اصولاً هدف از نگارش اثر تاريخى، خاصّه خاطرات، زنده نگه داشتن رويدادها ونقل آنها به آيندگان است. امروزه عكس و فيلم نيز به تنهايى همان هدف را برآورده مىكند و قاعده بر اين است كه بدون نوشته يا توضيحى ارائه شود؛ امّا چون در مورد زندگى شهيد رجائى عكسهاى پيوسته و به اندازه كافى در دسترس نبود ـ كه روحيّه او با داشتن عكسهاى انبوه و اضافى، سازگار نبود! ـ و از سويى، بيان و انتقال هدف فوق با اين كاستى، كمى ناقص مىنمود و از سوى ديگر، برداشت درست از ظرافتهاى زندگى بسته آن شهيد براى همه ميسور نبود، براساس آشنايى با خصوصيّات روحى وى، از تعدادى عكس موجود كه سنديّت ويژگىهاى زندگى و حكايت از درون و دل او داشت، با ذكر نكتههاى پيدا و پنهان آنها به بخش پايانى اين كتاب اختصاص يافت. هر چند آن بزرگوار تا زنده بود ـ حتّى از ياران ـ نمىپسنديد، واقعيّتهاى زندگى او را به ديگران بشناسانند؛ امّا بعد از شهادت او، اين نكته يك تكليف بود كه براى شناخت بيشتر مسئولان و مردم، به ويژه آيندگان، لااقل بخشى از حقايق زندگى ناشناخته آن فرزند ملّت را در قالب تصوير بازگو نماييم.