شكل نوين مبارزه را اعلام كردند. حزب اللّه همانهايى هستند كه در ورود امام، سرتاسر تهران را پوشاندند و آن شور و غوغاى عجيب را كه ناظر بوديم، به وجود آوردند. حزب اللّه همانهايى هستند كه در چهار بعد ازظهر (روز 21 بهمن) به فرمان امام از خانه(ها) بيرون ريختند و در مقابل گلولهها سينهشان را حاضر كردند. حزب اللّه همانهايى هستند كه در هفدهم شهريور، در اوّل محرّم در تبريز، قم، يزد و نقاط ديگر كشور به فرمان روحانيّت متعهّد و آگاه، فارغ از بسيارى از گروهها كه برنامههاى مبارزه را علمى بودن مبارزه مىديدند، آزاد به ميدان آمدند و در راه خدا پيكار كردند. ما شاهد بوديم كه مبارزه آنها را، گروهها، مبارزهاى كور معرّفى مىكردند.
اين واژه مقدّس قرآنى با داشتن بار معنوى و مفاهيمى چون: وظيفهشناسى، تلاش مستمر، ايثارگرى، بىريايى در عمل و اطاعت از رهبر ولى زمان با گذشت اين همه قرن براى همه نسلها يك اصل ثابت و جاودانه خواهد بود هر چند در طى زمان عملكرد برخى از كج فهمان موجب شود كه مغرضان و معاندان، كاربرد آن را عوضى بگيرند. شهيد رجائى در ادامه چنين مىگويد: حزب اللّه آنهايى هستند كه گمنام، بىتوقّع و بىادّعا، هم در ميدان نبرد حاضرند و جان خودشان را تقديم مىكنند، و هم در كارخانه تا پاسى از شب گذشته، تلاش مىكنند. در پشت ميز آن قدر كار مىكنند كه فرصت و ساعت به آنها سرزنش كند. حزب اللّه آنهايى هستند كه به فرمان امام اگر لازم باشد سكوت مىكنند و اگر لازم باشد، فرياد مىكشند....
شهيد رجائى كه خود عملاً يك حزب اللّهى حقيقى بود، با شناخت و برداشت خاصّ از تفاسير مختلف، به بيدارى حزب اللّه تكيه مىكند. از نظر او، حزب اللّه تكليف شرعى خويش را خوب مىداند؛ هر چند كه در قالب يك تشكيلات حزبى مدرن روز در نيايد. بر همين اساس مىگويد:...