شناخت رگههاى انحرافى
بر اساس مستندات موجود از سالهاى مبارزه و زندان رژيم شاه، وقتى شهيد رجائى از سابقه آشنايىاش با احمد حنيف نژاد از بينانگذاران سازمان مجاهدين خلق (منافقين) براى دوستانش صحبت مىكرد و او را فرد متديّنى هم مىدانست و از احساس مسئوليّت و پشتكارش تعريف مىكرد، دردمندانه از فرجام ناخوشايندشان اظهار تأسّف مىكرد. از صحبتهايش پيدا بود كه او از همان آغاز، به وجود رگههاى مخفى انحرافى در افكار پايهگذاران اوّليه آن نيز پى برده است.قبل از دستگيرى سال 53، يك بار كه نشريه مبارزاتى آن سازمان بدون ذكر نام خدا به دستش رسيد، از نظر اعتقادى در موردشان بيشتر ترديد كرد و چندى بعد كه به زندگى مشترك در اتاق خواب پسران و دختران اين گروه كه با يك ديگر محرم نبودند، پى برد ديگر يقين كرد كه آنان تغيير موضع داده و از خدا و مكتب بريدهاند.بعدها او در زندان، انحرافاتشان را بيشتر رو كرد و به زندانيان مسلمان هشدار داد كه آنان به دليل روگرداندن از تقليد و كنار گذاشتن رسالههاى عمليه مراجع تقليد، به گمراهى آشكار افتادهاند و آينده نه چندان دور اين(1). ر. ك: نگارنده، خاطرات شهيد رجائى.