ياد همكار قديم - رمز جاودانگی نسخه متنی

ياد همكار قديم

در مدرسه كمال

آشنايى من با شهيد رجائى از نهم آبان سال 1339، در جنب ايستگاه اتوبوس نارمك تهران آغاز شد. تا زمان انقلاب، مدّت نوزده سال از نزديك حتّى به صورت خانوادگى با او رفت و آمد داشتم. تا انتخابات رياست جمهورى آن شهيد نيز ارتباط ما كم و بيش ادامه يافت.

هر وقت كه گذشته معلّمى خويش را به ياد مىآورم، خدا را سپاس مىگويم كه افتخار همكارى آن مرد بزرگ را نصيبم كرد و تحوّلى در زندگى من پديد آورد. از سجاياى اخلاقى آن انسان خود ساخته، گفتنى زياد است، ولى در مورد نكات تربيتى آموخته از آن معلّم با اخلاص، با همين چند درس ياد و خاطره‏اش، گرامى باد.(1)

درس طرح و تحقيق

او در مدرسه كمال، معلّم رياضى نمونه بود و با تشكيل انجمن‏هاى رياضى و كتاب و گردش دست جمعى نه تنها دانش‏آموزان، كه ساير معلّمان همفكرش را به تحرّك و تحقيق وا مىداشت و از آنها مىخواست كه نتيجه

(1). به نقل از: عباس صاحب الزّمانى، از قديمىترين همكاران نزديك شهيد رجائى در مدرسه كمال تهران. او بعد از انقلاب، مسئوليّت آموزش و پرورش منطقه نه تهران را عهده دار شد؛ هر چند به اصرار آن شهيد، مسئوليّت‏هاى ديگرى به او پيشنهاد شد، امّا او كار معلّمى را ترجيح داد.