همين هم زيادى است - رمز جاودانگی نسخه متنی

در عذاب هستند. آن وقت شما مىخواهيد خانه مرا به آنان نشان بدهيد كه چه؟!

از ويژگىهاى شاخص او در اوج مسئوليّت اين بود كه خود و خانواده‏اش در استفاده مشروع از بيت المال به حدّاقل بسنده مىكرد. او هميشه از حقّ خود مىگذشت و از خويشتن مايه مىگذاشت تا نكند بىتقوايى برخى از كارگزاران دولت بر سر دوراهىها گل كند و با استفاده از موقعيّت، حقوق مردم را پايمال و اجراى عدالت اجتماعى را در جامعه ناممكن سازند.

همين هم زيادى است

پسر خواهرش(1) مىگويد: وقتى فرصتى دست داد كه با دايىام در يك موقعيّت خصوصى مانند گذشته، گفت و گوى خودمانى داشته باشم، به او گفتم: ما چه گناهى مرتكب شديم كه شما رئيس جمهور شديد و فاميل از ديدنتان محروم شدند؟ گفت: راست گفتى. مسئوليّت و رسيدگى به مشكلات جامعه تا حدودى وظايف خانوادگى را تحت الشعاع خود قرار داده است. فلان روز ساعت شش صبح، همه با هم به نهاد رياست جمهورى بياييد كه ديدار و صله رحم انجام شده باشد.

روز موعود جمعى از بستگان به ديدنش رفتيم. او مانند مسافران، همراه خانواده‏اش در يكى دو تا اتاق زندگى محقّرانه‏اى داشت. گويى هر چه زودتر بايد از آن‏جا برود! در شگفت شدم وقتى ديدم در يك اتاق، روى يك موكت، با يك فلاكس چاى بر ميز ساده و چند صندلى حصيرى آماده پذيرايى از ماست!

به شوخى گفتم: خدا وكيلى، شما با اين زندگى ساده آبروى هر چه

(1). مجتبى رسولى.