شهيد رجائى مىگفت: هيچ وقت اظهار درد، چاره كار نيست. هر چه از اين مقوله گفته شود و از سختىها گله و شكايت شود، جز اين كه اعصاب را خسته و ناراحت سازد و غمى بر غمها بيفزايد، اثرى ندارد. براى رفع گرفتارى و جبران آن بايد اقدام به كار نمود و تا آنجا كه ميسور است، بايد براى حلّ مشكلات قيام كرد. خاصيت و خصوصيّت انسان خداجو همين است كه از مشكل نهراسد و به جاى شكوه وشكايت و صرف وقت بيهوده در بيان درد، همّت خود را در راه رفع موانع و تاختن به سوى هدف متعالى خويش به كار بندند. همه ما وظيفه داريم به جاى داشتن روحيّه منفى و زبان يأس و ملال، (1). اين يادداشت در نزد نگارنده موجود است.