او چگونه درخشيد - رمز جاودانگی نسخه متنی

او چگونه درخشيد

سال‏ها بعد كه انقلاب به ثمر رسيد و او (رجائى معلّم) مسئوليّت‏هاى مختلفى را پى در پى عهده دار شد، خيلى زود درخشيد؛ بيش از حدّ تصوّر همه، حتّى دوستان نزديك. شايد بسيارى باورشان نمىشد كه او با اين سرعت به عالىترين موقعيّت اجرايى ـ اجتماعى برسد. واقعيّت اين بود كه همان معلّم ساده با گذشت كم‏تر از دو سال، با رأى نمايندگان مردم به نخست‏وزيرى رسيده بود و يك سال بعد، به رياست جمهورى نظام اسلامى انتخاب شده بود.

آن روز كه ابعاد مختلف ـ سياست، اقتصاد و فرهنگ ـ انقلاب با معيارهاى ارزشى و اسلامى ترجمه و تبيين مىشد و مردم بعد از يك دوره طولانى ستم شاهى، خواهان عدالت اجتماعى و مدينه فاضله اسلامى بودند، بىترديد روى كار آمدن شهيد رجائى حاصل توقّعات و انتظاراتى بود كه در كارنامه عملكرد سال‏هاى حيات طيبّه آن شهيد مشهود و متبلور بود؛ به عبارت ديگر، در همان مدّت كوتاه مردم خيلى زود دريافته بودند كه رجائى، آن مجاهد متعهّد به انقلاب و مردم، انسان شايسته‏اى است كه پيش از دست‏يابى به اجراى مقرّرات در جامعه بزرگ ملّت، همه آن مقررّات را به صورت آزمايش عملى در خانواده پياده كرده و از همه آن آزمايشات سرفراز بيرون آمده است.

به اعتراف همه اعضاى خانواده و نيز دوستان و آشنايان قبل و بعد از انقلاب، او آن‏چه را كه براى خود مىخواست، اوّل و بيش‏تر از آن را براى ديگران مىخواست و آن‏چه را كه ديگران از دولت و حكومت انتظار داشتند، به حدّاقل آن براى خود و خانواده‏اش قانع بود. زندگى او آزمايشگاه كامل رعايت حقوق خدا و خلق بود و مصداق آيه نهم سوره حشر.(1)

(1). «و يُؤْثِرونَ عَلى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ...»