تعريف و تمجيد از خدمت و كار خير ديگران هر چند يك ارزش است، امّا شهيد رجائى معتقد بود اگر انسان به ستايش و تعريف افراد توجّه و دل خوش كند، خدمت خدايىاش به ريايى رنگ مىبازد و براى او به منزله نردبان جهنّم است؛ به عبارت ديگر، چه بسا كه نفس امّاره انسان با تمجيد ديگران وسوسه شود و آرام آرام وقتى به آخرين پلّه درك لذّت تمجيد و ستايش رسيد و به آنها عادت كرد، عمل خدايى او شيطانى شود و سرانجام از همان پلّه به جهنّم سقوط كنديكى از ياران مىگويد: روزى در دفتر دبيرستان نشسته بودم. زنگ تفريح بود. پدر يكى از دانشآموزان وارد شد و گفت: با آقاى رجائى كار دارم.رجائى گفت: خودم هستم. با من چه كار داريد؟مرد جلو آمد و خم شد و خواست دستش را ببوسد، امّا رجائى برخاست و صورتش را بوسيد و پرسيد: چرا به خودتان زحمت مىدهيد؟ ما را شرمنده مىكنيد؟آن مرد گفت: من از شما خيلى متشكّرم. شما فرزند مرا عوض كرديد. نه تنها او عوض شده كه براثر زحمات و ارشادات شما، اصلاً محيط خانواده ما تحث تأثير تربيتى شما قرار گرفته و عوض شده و گويى اسلام و قرآن به خانه ما بازگشته است و....