بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ
شخصى با هيجان و اضطراب، به حضور امام صادق عليه السلام آمد و گفت: در باره من دعايى بفرماييد تا خداوند به من وسعت رزقى بدهد كه خيلى فقير و تنگدستم.
امام: «هرگز دعا نمى كنم».
چرا دعا نمى كنيد؟
«براى اينكه خداوند راهى براى اين كار معين كرده است، خداوند امر كرده كه روزى را پى جويى كنيد و طلب نماييد. اما تو مىخواهى در خانه خود بنشينى و با دعا روزى را به خانه خود بكشانى!»(4)