چنين كه جلوه كنان دركنار آينه اي
گل شكفته ي صبح و بهار آينه اي
نگاه و حيرت آيينه محو جلوه ي توست
سپيده سحر شام تار آينه اي
ز نقش روي تو روشن شود شبان غمش
فروغ ديده ي شب زنده دار آينه اي
به گيسوان سياهت شكست غم مرساد
كه سرمه ي نگه بي غبار آينه اي
تو را به كام رقيبان كجا توانم ديد
دريغ آيدم اي گل كه يار آينه اي