فرهاد و شیرین

وحشی بافقی

نسخه متنی -صفحه : 146/ 141

در بيان مصاحبت شيرين با فرهاد در آن شب

ولى از معنى خير الامورش كز اينجا بر گذشتن حد كس نيست چو نقدش از محك بي غش برآمد چو نقدش از محك بي غش برآمد
نه در نزديك دل ماند و نه دورش بجز خسرو كسى را اين هوس نيست چو آب افتاده ، چون آتش برآمد چو آب افتاده ، چون آتش برآمد