اصول دین در پرتو نهج البلاغه

محمدباقر بهبودی

نسخه متنی -صفحه : 33/ 24
نمايش فراداده

آگاه باشيد و بدانيد: اين زمينى كه شما را بر پشت خود مى برد، و اين آسمانى كه بر سرتان سايه مى افكند، هر دو در اطاعت پروردگار شمايند. آسمانى كه بركات خود را بر سر شما مى ريزد و زمينى كه نعمت خود را زير قدم شما مى گسترد، نه بدين خاطر است كه براى شما دلسوزى مى كنند و يا خود را در دل شما جاى دهند و يا اميد خيرى از شما داشته باشند، بلكه مامور شده اند تا نيازمنديهايتان را برآورده سازند، و اطاعت كرده اند. و بر سر پا گشته اند تا به مصلحت شما بچرخند، و چرخيدند.

اين را نيز بدانيد كه هر گاه مردم به كارهاى ناروا بپردازند، خداوندشان به كاستن ميوه ى درختان و باز داشتن بركات زمين و آسمان و بستن درهاى خير و احسان، مبتلا مى سازد باشد كه باز گردند و خود را از منجلاب تباهى برهانند. باشد كه به ياد خدا بيفتند و از گناهان كناره بگيرند. سوگند بنام خدا كه هيچ ملتى ناز و نعمت خود را از دست نداده مگر به خاطر گناهانى كه مرتكب شده اند، چرا كه خداوند به بندگانش ستم نخواهد كرد و نعمت بخشوده را بى جهت باز پس نخواهد گرفت.

و خداوند روزى مردم را مقدر كرد: برخى را بيشتر و برخى را كمتر، و بر ميزان تنگدستى و وسعت، معادله اى برقرار كرد تا هر كه را بخواهد به روزى بى محنت و يا روزى پر زحمت مبتلا سازد و بدين وسيله مراتب شكر دولتمندان و صبر نيازمندان را بيازمايد. هيچ گناهى مانند ادامه ى ستم، مايه ى سلب نعمت و شتاب در عقوبت نخواهد شد، چرا كه ناله ى مظلومان بلند است و خداوند به ناله ى ستمديدگان توجه مى كند و در كمين ستمكاران مى نشيند:

آن روز كه توده ى خاك در هم بلرزد و رستاخيز قيامت با همه ى عظمت و مهابت بپا گردد و همكيشان گرد هم آيند: هر عابدى به معبود خود پناه برد و هر تابعى به متبوع خود بپيوندد، آن روز در ترازوى عدل الهى هيچ كارى بدون جزا نماند، اگر چه برق چشمى باشد كه آسمان را شكافته باشد و يا گام نرمى كه بر زمين هموار، قرار گرفته باشد. در آن روز، چه سندهاى بسيارى كه محكوم مى شود و پيوند معذرتى كه گسسته مى آيد؟