با اين بيان مفهوم آياتي همچون: (قد أنزلنا عليكم لباساً يواري سوءتكم وريشاً)[1]، (وأنزل لكم من الأنعام ثمانية أزواج)[2]، (وفي السّماء رزقكم وما توعدون)[3]، (وأنزلنا الحديد فيه بأسٌ شديدٌ)[4] آشكار مي‏شود؛ زيرا انزال در اين گونه موارد به معناي تنزل و تجلّي است، نه تجافي، همانند فرو فرستادن باران از آسمان به زمين؛ زيرا هر قطره باران كه بر زمين فرو مي‏بارد، جايگاه آسماني خود را ترك كرده به جايي ديگر منتقل مي‏شود.

بنابراين، هر آنچه در جهان مادّه موجود است، اصلي دارد كه نزد خداوند محفوظ است و از آن اصل فرو فرستاده مي‏شود و آنچه فروفرستاده شده نشانه و آينه خداست، چنانكه وسيله تعالِي به سوي اوست: (ألا إلي الله تصير الاُمور)[5].

راز تربيع كعبه

از جمله اين امور، رواياتي است كه درباره نزول قواعد كعبه از بهشت و نيز نزول حجرالأسود و نزول سنگ مقام ابراهيم(عليه السلام) وارد شده است. اين روايات مي‏گويد: اجزاي كعبه و اركان آن، اصلي پاك در پيشگاه خدا دارد كه همه اين امور از آن اصل طيب نازل شده است[6].

گواه اين سخنْ روايتي است كه درباره راز تربيع كعبه و ساختن آن بر چهار ركن وارد شده و در آن آمده است كه كعبه در محاذات بيت‏المعمور، و بيت‏المعمور در محاذات عرش واقع است و عرش چهارضلع و ركن دارد، از اين رو كعبه نيز مربّع‏ساخته شد. آنگاه امام صادق(عليه السلام) در بيان راز تربيع عرش فرمود:

[1] ـ سوره اعراف، آيه 26.

[2] ـ سوره زمر، آيه 6.

[3] ـ سوره ذاريات، آيه 22.

[4] ـ سوره حديد، آيه 25.

[5] ـ سوره شوري، آيه 53.

[6] ـ وسائل الشيعه، ج 9، ص 388 ـ 386 و 407 ـ 402.