از اينجا پاسخ اين سؤال هم كه «اگر كعبه قبله واقعي بوده، تكليف نمازهايي كه پيش از اين به سمت بيتالمقدس گزارده شده چيست؟» روشن ميشود و آن اين كه كعبه ذاتاً قبله نيست و چون پيش از اين حكم، بيتالمقدس قبله بوده پس نمازهايي كه بدانسو گزارده شده واجد همه شرائط صحت بوده و ضايع نشده است: (ما كان الله ليضيع إيمانكم)[1].
اعتراضات غيرمسلمانان درباره قبله، يا سفيهانه بود، يا منصفانه و با برهان و يا ظالمانه و لجوجانه. قرآن كريم اعتراض سفيهان را كه ميگفتند: چه موجب شد كه مسلمانان ازبيتالمقدس روبه كعبه كنند؟: (سيقول السّفهاء من النّاس ما ولّيهم عن قبلتهم الّتي كانوا عليها)[2] چنين پاسخ داد: خداي سبحان در جهت خاصّي نيست و هيچ جهتي هم تعين ذاتي ندارد. به هر سمت كه او فرمان داد بايد رو كرد: (قل لله المشرق والمغرب)[3]. توضيح اين آيه پيش از اين به تفصيل بيان شد.
اعتراض منصفانه مشركان اين بود كه چرا اين مدعي پيامبري كه ما را به دين و ملت ابراهيم(عليه السلام) فرا ميخواند به كعبه كه اثر جاويدان حضرت ابراهيم و قبله اوست رو نميكند؟ و سخن منصفانه اهل كتاب اين بود كه: در كتابهاي ما آمده است كه قبله دائمي پيامبر خاتمصلي الله عليه و آله و سلم، بيتالمقدس نيست بلكه او رو به كعبه خواهد كرد، در حالي كه ايشان كه مدعي چنين مقامي است هم اينك بيش از چهارده سال است(بنابر تشريع نماز در آغاز بعثت) كه روبه بيتالمقدس نماز ميگزارد.
[1] ـ سوره بقره، آيه 143. [2] ـ سوره بقره، آيه 142. [3] ـ همان.