شرافت كعبه بر بيت‏المقدس

1 ـ در قرآن كريم، از مسجدالحرام و مسجدالاقصي به عنوان مبدأ و منتهاي سير زميني معراج رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم ياد شده است: (سبحان الّذي أسري بعبده ليلاً من المسجد الحرام إلي المسجد الأقصا الّذي باركنا حوله)[1]. گرچه همان گونه كه در اين آيه شريفه آمده اطراف مسجدالأقصي پربركت است، ليكن بر اثر دعاي حضرت ابراهيم(عليه السلام) كه عرض كرد: (وارزقهم من الثمرات)[2]، هم‏اكنون مكه، كه خود فاقد شرايط و زمينه‏هاي حاصلخيزي است، سرشار از نعمتهاي الهي است: (يُجبي إليه ثمرات كل شي‏ء)[3]، و اين از آيات آشكار الهي است: (فيه ايات بينات)[4].

2 ـ گفته شده: «در شرف كعبه همين بس كه امركننده به ساختن آن ذات اقدس جليل، مهندس آن جبرئيل، معمارش خليل و دستيارش اسماعيل(عليهم‏السلام) است! »[5] و چنين شرافتي در مورد بيت‏المقدس ثابت نشده است.

3 ـ گذشته از آنكه كعبه به دست ابراهيم خليل كه از انبياي اولواالعزم است بنانهاده شده، و بيت‏المقدس را سليمان(عليه السلام) كه از حافظان شريعت انبياي اولواالعزم بوده نه جزو آنان، ساخته است، درباره بيت‏المقدس وعده الهي بر حفظ آن از تهديد دشمنان ثابت نيست. در حالي كه درباره كعبه، هم اين وعده داده شده: (ومن يُرِد فيه بإلحاد بظلم نذقه من عذاب أليم)[6] و هم بدان عمل شده است: (ألم تر كيف فعل ربك بأصحاب الفيل... )[7]. امّا بخت‏النصر بي‏آنكه با تحديد يا تهديدي مواجه شود بيت‏المقدّس را ويران كرد.

[1] ـ سوره إسراء، آيه 1.

[2] ـ سوره ابراهيم، آيه 37.

[3] ـ سوره قصص، آيه 57.

[4] ـ سوره آل عمران، آيه 97.

[5] ـ تفسير كبير، ج 8 ـ 7، ص 159.

[6] ـ سوره حج، آيه 25.

[7] ـ سوره فيل، آيات 5 ـ 1.