صهبای حج

عبدالله جوادی آملی

نسخه متنی -صفحه : 478/ 254
نمايش فراداده

فصل هشتم : صفا و مروه

صفا و مروه نام دو كوه در نزديكي كعبه است كه قرآن كريم آن دو را از شعائر الهي برشمرده است: (إنّ الصفا والمروة من شعائر الله)[1]. و آنچه را خداي سبحان علامت عبادت قرار داد بايد گرامي داشت: (يا أيّها الّذين امنوا لا تُحلّوا شعائر الله)[2]؛ زيرا چنين تكريمي نشانه تقواي قلب است: (ومن يعظّم شعائر الله فإنّها من تقوي القلوب)[3].

راز نامگذاري آن دو به صفا و مروه چنين بيان شد كه صفا را بدين جهت صفا گفته‏اند كه از وصف انبيا، به ويژه آدم(عليه السلام) بهره بُرد، و آنان مصطفاي پروردگارند: (إنّ الله اصطفي ادم ونوحاً وال إبراهيم وال عمران علي العالمين)[4]. امام صادق(عليه السلام) فرمود: چون حضرت آدم(عليه السلام) روي كوه صفا فرود آمد، از مصطفي بودن آدم، اين كوه صفا شد[5].

[1] ـ سوره بقره، آيه 158.

[2] ـ سوره مائده، آيه 2.

[3] ـ سوره حج، آيه 32.

[4] ـ سوره آل عمران، آيه 33.

[5] ـ كافي، ج 4، ص 190.