فصل ششم : سعي

يكي ديگر از مناسك حج و عمره، سعي بين صفا و مروه است و اين هروله‏اي مخصوص، مِنَ‏الله وإلي‏الله است. همچنين فرار از خدا به سوي خدا، و هجرت از او به سوي اوست و پناه گرفتن از او به سوي او و پناهندگي به او از اوست. چنانكه امام‏باقر(عليه السلام) درباره آيه شريفه (ففرُّوا إلي الله إنّي لكم منه نذيرٌ مبين)[1]، فرمود: مراد اين است كه به سوي خداي عزّوجلّ حج كنيد: «حجّوا إلي‏الله عزّ وجلّ»[2] و اين همان توحيد نابي است كه جز خدايي كه اوّل و آخر است آن را همراهي نمي‏كند.

خداي سبحان درباره صفا و مروه و سعي بين آن دو كوه فرمود: (إنّ الصفا والمروة من شعائر الله فمن حجّ البيت أو اعتمر فلا جناح عليه أن يطّوّف بهما ومن تطوّع خيراً فإنّ الله شاكر عليم)[3]. اين آيه شريفه، همانطور كه قبلاً بازگو شد، نكات سودمندي دربر دارد كه به برخي از آنها اشاره مي‏شود:

[1] ـ سوره ذاريات، آيه 50.

[2] ـ وسائل الشيعه، ج 8، ص 5.

[3] ـ سوره بقره، آيه 158.