دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 3453

بيست و سوم

گر عقده ى اين ساحره از پاى جانم وا شدى جانت بمانا تا ابد اى چشم ما روشن به تو جانت بمانا تا ابد اى چشم ما روشن به تو
بر كورى هر رهزنى صد رستم و صد مردمى اى شاد و راد و متلف جان دو صد چون من به تو اى شاد و راد و متلف جان دو صد چون من به تو