دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 425

دلبرى و بي دلى اسرار ماست نوبت كهنه فروشان درگذشت نوبهارى كو جهان را نو كند عقل اگر سلطان اين اقليم شد آنك افلاطون و جالينوس ماست گاو و ماهى رى قربان ماست هر چه اول زهر بد ترياق شد دعوى شيرى كند هر شيرگير ترك خويش و ترك خويشان مي كنيم خودپرستى نامبارك حالتي ست هر غزل كان بي من آيد خوش بود شمس تبريزى به نور ذوالجلال شمس تبريزى به نور ذوالجلال
كار كار ماست چون او يار ماست نوفروشانيم و اين بازار ماست جان گلزارست اما زار ماست همچو دزد آويخته بر دار ماست پرفنا و علت و بيمار ماست شير گردونى به زير بار ماست هر چه آن غم بد كنون غمخوار ماست شيرگير و شير او كفتار ماست هر چه خويش ما كنون اغيار ماست كاندر او ايمان ما انكار ماست كاين نوا بي فر ز چنگ و تار ماست در دو عالم مايه اقرار ماست در دو عالم مايه اقرار ماست