توضيح: عدم تماميت روايات احتياط دليل برائت سالم از معارض باقى مى ماند.
زير
1. دليل برائت قرآنى است و بر اخبار آحاد احتياط مقدم است.
2. دليل برائت اخص از احتياط است چون شامل حالات علم اجمالى نيست.
3. با تعارض و تساقط، عام فوق و مرجع دليل استصحاب است و نتيجه همان برائت خواهد بود.
1. آيه حتى «نبعث رسولا» و آيه «حتى يبين لهم » غايت را بعث رسول و بيان «لهم » قرار داده اند يعنى فرستادن بيانى كه براى مكلف قابل دسترسى است و مفهوم غايت مى گويد كه با وجود بيان قابل كشف استحقاق عقاب ثابت است.
2. علم اجمالى به تكاليف بدون فحص منحل نمى شود.
3. اخبار دال بر وجوب تعلم و سؤال از تعلم در قيامت.
زيرا با علم به تكليف و شك در امتثال اصل اشتغال جارى است و تكليف بر عهده تا حصول جزم به امتثال باقيست.
زيرا در شبهه حكميه بدوى، شك در اصل تكليف و مورد برائت، در شبهه موضوعيه هم اگر چه تكليف معلوم است و اشتباه در موضوع، باز جاى جريان برائت است زيرا آنچه معلوم است وجود جعل است ولى وجود مجعول مشكوك است و مجراى براءت.
1. شك در وجود قيد تكليف و در نتيجه در فعليت تكليف مجعول.
2. علم بوجود قيد در ضمن فردى و شك در وجودش در فرد ديگر مثل شك در وجود قيد عدالت در زيد و يا شك در آب بودن مايع كه وجوب غسل مقيد به وجود آن است.
1. با شك در اينكه زيد عادل است و وجوب اكرام دارد (در مثل اكرام العلماء) شك در وجوب انحلالى زايد است و مجراى برائت.
2. با شك در اينكه اين مايع آب است و غسل با آب ديگر واجب است يا خير؟ اشتغال به تكليف اغتسل للجنابة باقى است چون با غسل به ماء مشكوك شك در امتثال تكليف ثابت داريم.