غزلیات

مصلح الدین سعدی شیرازی

نسخه متنی -صفحه : 670/ 522

سل المصانع ركبا تهيم فى الفلوات شبم به روى تو روزست و ديده ها به تو روشن اگر چه دير بماندم اميد برنگرفتم من آدمى به جمالت نه ديدم و نه شنيدم شبان تيره اميدم به صبح روى تو باشد فكم تمرر عيشى و انت حامل شهد نه پنج روزه عمرست عشق روى تو ما را وصفت كل مليح كما يحب و يرضى اخاف منك و ارجوا و استغي و ادنو ز چشم دوست فتادم به كامه دل دشمن فراقنامه سعدى عجب كه در تو نگيرد فراقنامه سعدى عجب كه در تو نگيرد
تو قدر آب چه دانى كه در كنار فراتى و ان هجرت سواء عشيتى غداتى مضى الزمان و قلبى يقول انك آتى اگر گلى به حقيقت عجين آب حياتى و قد تفتش عين الحيوه فى الظلمات جواب تلخ بديعست از آن دهان نباتى وجدت رائحه الود ان شممت رفاتى محامد تو چه گويم كه ماوراى صفاتى كه هم كمند بلايى و هم كليد نجاتى احبتى هجرونى كما تشاء عداتى و ان شكوت الى الطير نحن فى الوكنات و ان شكوت الى الطير نحن فى الوكنات