غزلیات

محتشم کاشانی

نسخه متنی -صفحه : 626/ 520

بريدى از من آن پيوند با بدخواه هم كردى شكستى از ستم پيمان چون من نيك خواهى را به دست امتياز خود چو دادى خامه دقت من از مهر تو هر كس را كه با خود ساختم دشمن تفاوت ارچه شد پيدا كه در خيل هواداران چرا كوه وفائى را كه بد از نه سپهر افزون مقام قرب خود دادى رقيب سست بيعت را نگون كردى لواى دوستان اين خود كه كرد آخر چه جاى دوست كس با دشمن خود اين كند هرگز چه جاى دوست كس با دشمن خود اين كند هرگز
عفي الله خوب رفتى لطف فرمودى كرم كردى تكلف هر طرف بر خويش بيش از من ستم كردى چه بد ديدى كه حرف بد به نام ما رقم كردى تو با او دوست گشتى هرچه طبعش خواست هم كردى يكى را كاستى حرمت يكى را محترم كردى ز هم پاشيدى و ريگ بيابان عدم كردى كرا بنگر به جاى عاشق ابت قدم كردى كه در عالم به دشمن دوستى خود را علم كردى كه بي موجب تو بدپيمان چنين با محتشم كردى كه بي موجب تو بدپيمان چنين با محتشم كردى