غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 330
نمايش فراداده

  • آنها كه در هواى تو جان ها بداده اند من در ميانه هيچ كسم وز زبان من آن عاشقان كه راست چو پروانه ى ضعيف آن عاشقان كه راست چو پروانه ى ضعيف با من بگفته اند كه فانى شو از وجود آن عاشقان كه راست چو پروانه ى ضعيف عطار را که عين عيان شد کمال عشقعطار را که عين عيان شد کمال عشق
  • از بي نشانى تو نشان ها بداده اند اين شرح ها كه مي رود آنها بداده اند آن عاشقان كه راست چو پروانه ى ضعيف از شوق شمع روى تو جان ها بداده اند كاندر فناى نفس روان ها بداده اند آن عاشقان كه راست چو پروانه ى ضعيف اندر حضور عقل عيان ها بداده انداندر حضور عقل عيان ها بداده اند