غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 430
نمايش فراداده

  • اگر خورشيد خواهى سايه بگذار چو با خورشيد هم تك مي توان شد فروتر پايه ى تو عرش اعلاست چو همسايه است با جان تو جانان تو را سرمايه ى هستى بلايى است فروتر پايه ى تو عرش اعلاست چو مردان جوشن و شمشير برگير فلك طشت است و اختر خايه در طشت فروتر پايه ى تو عرش اعلاست فروتر پايه ى تو عرش اعلاست فريد از مايه ى هستى جدا شد فروتر پايه ى تو عرش اعلاست
  • چو مادر هست شير دايه بگذار ز پس در تك زدن چون سايه بگذار فروتر پايه ى تو عرش اعلاست بده جان و حق همسايه بگذار زيانت سود كن سرمايه بگذار فروتر پايه ى تو عرش اعلاست نه اى آخر چو زن پيرايه بگذار خيال علم طشت و خايه بگذار فروتر پايه ى تو عرش اعلاست تو برتر رو فروتر پايه بگذار تو هم مردى شو و اين مايه بگذار فروتر پايه ى تو عرش اعلاست