-
ترك قلندر من دوش درآمد از درم
در لب لعل ترك من آب حيات خضر بود
من چو چشيدم آن شكر دل ز كمال لطف او
بوسه چو داد ترك من هندوى او شدم به جان
من به ميان اين طرف اشك فشان شدم چو شمع
من چو چشيدم آن شكر دل ز كمال لطف او
من چو چشيدم آن شكر دل ز كمال لطف او
گرچه جفاى او بسى برد فريد بعد ازين
من چو چشيدم آن شكر دل ز كمال لطف او
-
بوسه گشاد بر لبم تنگ كشيد در برم
لب چو نهاد بر لبم گفتم خضر ديگرم
من چو چشيدم آن شكر دل ز كمال لطف او
چون كه بديدم هم سزا نيز بداد شكرم
از سر آنكه خيره شد از سر ناز دلبرم
من چو چشيدم آن شكر دل ز كمال لطف او
برد گمان كه شد مگر ملك جهان ميسرم
گرچه جفا كند بسى من ز وفاش نگذرم
من چو چشيدم آن شكر دل ز كمال لطف او