غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 586

هرگاه كه مست آن لقا باشم مستغرق خويش كن مرا دايم نى نى كه تو باش در بقا جمله كان دم كه صواب كار خود جويم گه گه گويى كه ديگرى را باش نى نى كه تو باش در بقا جمله تا چند كنى ز پيش خود دورم از هر سويم همى فكن هر دم نى نى كه تو باش در بقا جمله گر تو بكشى چو شمع صد بارم صد خون دارم اگر به خون خويش نى نى كه تو باش در بقا جمله گفتم به بر من آى تا يكدم گر قصد كنى به خون جان من نى نى كه تو باش در بقا جمله گفتى كه چو باد و دم رسد كارت گر آن نفس آشنا شوى با من نى نى كه تو باش در بقا جمله نى نى كه تو باش در بقا جمله عطار اگر فنا شوم در تو نى نى كه تو باش در بقا جمله
هشيار جهان كبريا باشم كافسوس بود كه من مرا باشم نى نى كه تو باش در بقا جمله آن دم بتر از بت خطا باشم چون نيست بجز تو من كه را باشم نى نى كه تو باش در بقا جمله تا كى ز جمال تو جدا باشم مگذار كه يك نفس مرا باشم نى نى كه تو باش در بقا جمله چون آن تو كنى بدان سزا باشم در بند هزار خون بها باشم نى نى كه تو باش در بقا جمله در پيش تو ذره ى هوا باشم بر كشتن خويشتن گوا باشم نى نى كه تو باش در بقا جمله من با تو در آن دم آشنا باشم آنگاه من آن نفس كجا باشم نى نى كه تو باش در بقا جمله كان اوليتر كه من فنا باشم گر باشم و گر نه پادشا باشم نى نى كه تو باش در بقا جمله