غزلیات

عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 896/ 619

هر زمان بى خود هوايى مي كنم گه به مستى هاى هويى مي زنم در غم تو چون كم از يك ذره ام غرقه زانم در بن درياى خون تنگ دل شد هر كه آه من شنود در غم تو چون كم از يك ذره ام چون مرا باد است از وصلش به دست اى مرا چون جان ببين زارى من در غم تو چون كم از يك ذره ام گر دمى از دل برآمد بى غمت چون غم تو كيمياى شادى است در غم تو چون كم از يك ذره ام در غم تو چون كم از يك ذره ام روشنى ديده ى عطار را در غم تو چون كم از يك ذره ام
قصد كوى دلربايى مي كنم گه به گريه هاى هايى مي كنم در غم تو چون كم از يك ذره ام كارزوى آشنايى مي كنم زانكه آه از تنگنايى مي كنم در غم تو چون كم از يك ذره ام خويشتن را خاك پايى مي كنم كين همه زارى ز جايى مي كنم در غم تو چون كم از يك ذره ام اين دم آن دم را قضايى مي كنم من غمت را مرحبايى مي كنم در غم تو چون كم از يك ذره ام هست لايق گر هوايى مي كنم خاك پايت توتيايى مي كنم در غم تو چون كم از يك ذره ام