-
آه هاى آتشينم پرده هاى شب بسوخت
دوش در وقت سحر آهى برآوردم ز دل
روز ديگر پرده ى ديگر برون آمد ز غيب
جان پر خونم كه مشتى خاك دامن گير اوست
پرده ى پندار كان چون سد اسكندر قوى است
روز ديگر پرده ى ديگر برون آمد ز غيب
روز ديگر پرده ى ديگر برون آمد ز غيب
هر كه او خام است گو در مذهب ما نه قدم
روز ديگر پرده ى ديگر برون آمد ز غيب
باز عشقش چون دل عطار در مخلب گرفتباز عشقش چون دل عطار در مخلب گرفت
-
بر دل آمد وز تف دل هم زبان هم لب بسوخت
در زمين آتش فتاد و بر فلك كوكب بسوخت
روز ديگر پرده ى ديگر برون آمد ز غيب
گاه اندر تاب ماند و گاه اندر تب بسوخت
آه خون آلود من هر شب به يك يارب بسوخت
روز ديگر پرده ى ديگر برون آمد ز غيب
پرده ى ديگر به يارب هاى ديگرشب بسوخت
زانكه دعوى خام شد هر كو درين مذهب بسوخت
روز ديگر پرده ى ديگر برون آمد ز غيب
از دل گرمش عجب نبود اگر مخلب بسوختاز دل گرمش عجب نبود اگر مخلب بسوخت