غزلیات

محمدحسین شهریار

نسخه متنی -صفحه : 161/ 139
نمايش فراداده

غزل يا لغز

  • بلبل عشقم و از آن گل خندان گويم غزل آموز غزالانم و با ناى شبان شعر من شرح پريشانى زلفى است شگفت آنچه فرزانه به آزادى و زنهار، نگفت گر چه خاكسترم و مصلحتم خاموشى است گله ى زلف تو با كوكبه ى شبنم اشك شهريارا تو عجب خضر رهى چون حافظ شهريارا تو عجب خضر رهى چون حافظ
  • سخن از آن گل خندان به سخندان گويم غزل خود به غزالان غزلخوان گويم كه پريشان كندم گر نه پريشان گويم من ديوانه به زنجير و به زندان گويم آتش افروزم و شرح شب هجران گويم كو بهارى كه به گوش گل و ريحان گويم كه من تشنه هم از چشمه ى حيوان گويم كه من تشنه هم از چشمه ى حيوان گويم