غزلیات

محمدحسین شهریار

نسخه متنی -صفحه : 161/ 74

رفتى و در دل هنوزم حسرت ديدار باقى عقده بود اشكم به دل تا بيخبر رفتى وليكن آمدى و رفتى اما با كه گويم اين حكايت كافر نعمت نباشم بارها روى تو ديدم شب چو شمعم خنده مييد به خود كز آتش دل گلشن آزادى من چون نباشد در هوايت تو به مردى پايدارى آرى آرى مرد باشد مي طپد دلها به سوداى طوافت اى خراسان شهريارا ما از اين سودا نمانيم و بماند شهريارا ما از اين سودا نمانيم و بماند
حسرت عهد و وداعم با دل و دلدار باقى باز شد وقتى نوشتى يار باقى كار باقي غمگسارا همچنان غم باقى و غمخوار باقى ليك هر بارت كه بينم شوق ديگربار باقى آبم و از من همين پيراهن زر تار باقى مرغ مسكين قفس را ناله هاى زار باقى بر سر عهدى كه بندد تا به پاى دار باقى باز بارى تو بمان اى كعبه ى احرار باقى قصه ى ما بر سر هر كوچه و بازار باقى قصه ى ما بر سر هر كوچه و بازار باقى