غيبت و نمامى از بدترين اوصاف اخلاقى در زندگى بشر است ، اوصافى كه از كينه توزى و عناد باطن نشئت گرفته و پرونده شومى در ديوان محاسبات از انسان بيادگار مى گذارد، شايسته است هر چه زودتر مؤ من قلب خويش را از اين پليديها پاكسازى نمايد

غيبت مكن غيبت شوى ، چاه مكن در او افتى

حضرت جعفربن محمد الصادق عليه السلام فرمود لا تغتب فتغتب و لا تحفر لا خيك حفرة فتقع فبيها 211 غيبت مكن كه در معرض غيبت قرار مى گيرى و براى برادرت چاه مكن كه خودت در آن فرو مى افتى

گناه شنونده غيبت برابر غيبت كننده است عن على عليه السلام السامع للغيبه كالمغتاب 212 اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود گناه شنونده غيبت همانند غيبت كننده است

غيبت در اسلام احكامى دارد، و از نظر فقه اسلامى حق الناس است و تا غيبت شونده رضايت ندهد، خداوند نيز از او نخواهد گذشت ، همين طور اگر شنونده غيبت با رغبت ، بشنود، غيبت كسى را كه پشت سر و در غياب او بدگويى مى كنند، گناه غيبت كننده و شنونده غيبت يكسان است يعنى شنونده غيبت فضاحت و رسوائى غيبت شونده را رضايت مى دهد و در افشاى اسرار و ارتكاب گناه غيبت كننده ، شركت نموده است

در غياب مسلمين پرده درى نكنيد

قال رسول الله صلى الله عليه و آله لا تغنابو المسلمين و لا تتبعوا عوراتهم 213 رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود به غيبت حرام مسلمانان خود را مشغول نسازيد، و عيوب و زشتيهاى آن را جستجو نكنيد

شخصيت و آبروى مردم را كه در حفظ آن مى كوشند با ذكر بعضى معايبشان خرد نكنيد، اين عيوب و زشتى ها در همه هست چه بهتر كه به خود بنگريم

عن اميرالمؤ منين عليه السلام لا اوقح من بذى 214

اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود هيچ كس از دشنام دهنده بى شرم تر و بى باكتر نيست

در اسلام غيبت مؤ من و مسلمان حرام است ، يعنى اگر مسلمانى در خلوت گناهى انجام داد، اگر كسى فهميد، حرام است در پشت سر او صفحه بگذارد و افشاء كند و دشنام دهنده كسى است كه به شخصى مؤ من و مسلمان عمل زشتى را نسبت مى دهد و آبرو و حيثيت او را مى برد و شخص بدزبان از غيبت و نسبت و تهمت هر عمل زشت و قبيح به مسلمانان و مؤ منان دريغ نمى ورزد

رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله در اين مورد مى فرمايد

احب الاعمال الى الله حفظ اللسان 215

كفاره كسى كه پشت سرش غيبت كردى اين است كه براى او آمرزش بطلبى

به نكات مفيد و ارزشمند چند حديث توجه كنيد

از سخنانى كه براى دنيا و آخرت نفعى ندارد بپرهيزيد عن على عليه السلام عجبت لمن يتكلم بما لا ينفعه فى دنياه ولا يكتب له اجره فى اخراه 216

شگفتا بر كسى كه سخنان او نه در دنيا نفعى به او مى رساند و نه در آخرتش اجرى دارد!!

سخنى كه از دهان درآيد در حقيقت از عقل و از يك عمر تجربه او تراوش مى كند كه يا بايد هدفى از آن براى منافع مادى ، يا اخروى و يا در خدمت به كسى باشد، چه بد است سخن ياوه و بيهوده ، و چه بدتر و زشت تر سخنى كه مضر بحال او و دنيا و آخرت بوده باشد

از نصايح درر بار پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به ابوذر غفارى مى خوانيم يا اباذر اترك فضول الكلام وحسبك من الكلام