اين محبت است كه با سرعتِ تمام صفات «محبوب»، را به «محب» مىرساند. وقتى فردى محب انسان كاملى، مانند حضرت حجت (عجل الله تعالى فرجه الشريف) مىشود طبيعى است كه لازمهاش پيروى محب از محبوب و متصف شدن به صفات محبوب است.
وَ قُلْ جاءَالْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إنَّ الْباطِلَ كانَ زَهُوقا؛(1)
و بگو حق فرا رسيد و باطل مضمحل و نابود شد كه همانا باطل نابود شدنى است.
يكى از آرزوهاى ديرين بشر، بر چيده شدن بساط ظلم و بيدادگرى و حكم فرمايى صلح و آرامش و اجراى عدالت در سراسر جهان است.
اين انديشه، هماهنگ با سرشت انسان است، به همين دليل، هرگاه زمينه قيام فراهم شود به مبارزه با حكومت ظلم و جور مىپردازند. اين آيه نويد پيروزى قطعى آمدن حق و هلاكت باطل را مىدهد، چون هرگاه بخواهند خبر قطعى از وقوع عملى دهند با فعل ماضى «جاء» مىآورند.
از مصاديق مهم اين آيه ظهور حضرت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشريف) است، همچنانكه روايت شده: وقتى حضرت قائم (عجل الله تعالى فرجه الشريف) تولد يافتند بر روى بازوى راست ايشان اين آيه نوشته شده بود.(2) از امام باقر (عليه السلام) درباره اين آيه چنين روايت شده است:
إذا قامَ الْقائِمُ ذَهَبَتْ دَولَةُ الباطِلِ؛(3)
وقتى قائم قيام كرد حكومت باطل از بين مىرود.
استاد شهيد مرتضى مطهرى پيروزى نهايى اهل حق را چنين وصف مىكند:
(1). اسراء (17) آيه81. (2). تفسير نورالثقلين، ج 3، ص 213. (3). همان، ص 212.