عظمت قرآن (2)

عبد الله جوادی آملی

نسخه متنی -صفحه : 14/ 3
نمايش فراداده

در اين جا هم سخن از خشيت الهي است، خشيت با شعور همراه است و نشانه آن است كه كوه‏ها هم شعور دارند. براي اثبات شعور كوه‏ها و مانند آن چند دليل مي‏توان اقامه كرد: دليل اول همان شعور عمومي است كه خدا براي هر موجودي ثابت مي‏كند كه «له اسلم من في السموات»5، «لله يسجد ما في السموات»6، «يسبح لله ما في السموات»7، «فقال لها و للارض ائتياطوعاً و كرهاً» 8 كه اين چند دسته از آياتِ قرآن كريم به خوبي دلالت مي‏كند بر سرايت شعور عمومي. درباره كوه‏ها همان آياتي كه در سوره مباركه«ص» و مانند آن آمده است كه خدا به كوه‏ها دستور مي‏دهند كه با داود هم نوا باشند نشانه آن است كه آنها هم دركي و تسبيحي دارند. آيه شانزده به بعد سوره «ص» اين است كه: «انّا سخّرنا الجبال معه يسبّحن بالعشيّ و الاشراق» و هم چنين در بحث‏هاي ديگر مي‏فرمايد: «يا جبال اوّبي معه»9 اين كه فرمود ما كوه‏ها را مسخر داود كرده‏ايم كه صبح و شام همراه او تسبيح مي‏كنند مثل يك نماز جماعتي كه مأمومين به امامشان اقتدا مي‏كنند سلسله جبال به داود ـ سلام الله عليه ـ اقتدا مي‏كردند. و هم چنين «يا جبال اوّبي معه» اين اَوْب ْيعني رجوع تأويب يعني آن شدت رجوع و كثرت رجوع است، اگر كسي چندين بار به خداي سبحان رجوع كند مي‏شود «اوّاب»؛ يعني كسي كه پر رجوع باشد. «آب» يعني «رجع ،مآب» يعني مرجع آن كسي كه اهل رجوع مكرر است به او مي‏گويند اوّاب: «يا جبال اوّبي معه» پس نشانه اين است كه كوه‏ها اين شعور را دارند.

امام خميني :

از انس با قرآن كريم، اين صحيفه الهي و كتاب هدايت، غفلت نورزند؛ كه مسلمانان هرچه دارند و خواهند داشت در طول تاريخ (گذشته و آينده)، از بركات سرشار اين كتاب مقدس است.(كلمات قصار)