از مولاى متقيان (ع) پرسيدند كه خداوند در روز جزا، چگونه اين همه از مردم را مورد محاسبه قرار مى دهد و حضرت گفت: همانگونه كه به اين همه از مردم روزى مى رساند.
از اميرالمومنين (ع) پرسيدند چگونه خداوند مردم را مورد محاسبه قرار مى دهد در صورتى كه او را نمى بينند؟ مولاى متقيان (ع) گفت همانگونه كه به همه روزى مى رساند و او را مشاهده نمى كنند.
كسى كه نماينده و سفير تو باشد ابلاغ كننده عقل و هوش تو است اما نامه تو، درست ترين و گوياترين چيزى است كه از طرف تو سخن مى گويد (نماينده و سفير تو) ممكن است در ضمن صحبت، چيزى را طور ديگر بگويد ولى نامه تو اشتباه نمى كند).
كسى كه سالم است و دردى ندارد از كسى كه مبتلا به درد مى باشد زيادتر محتاج دعا مى باشد.
مردم فرزندان دنيا هستند و نبايد فرزندان را سرزنش كرد چرا مادر خود را دوست دارند.
افراد مسكين (آنهايى كه خيلى نادر هستند) فرستاده خدا مى باشند و هر كس مسكين را منع كند (با داشتن توانايى چيزى به او ندهد) خدا را منع كرده و اگر به مسكين چيزى عطا كند به خدا عطا كرده است.
مرد با غيرت مرتكب زنا نمى شود.
براى حفاظت آدمى اجل كافى است (اين كلام به اين معنى مى باشد كه چون تا اجل آدمى نرسد انسان نمى ميرد، بنابراين مثل اين است كه اجل نگاهبان انسان مى باشد).
انسان بعد از مرگ فرزند، مى تواند بخوابد اما بعد از دست دادن مال قادر به خوابيدن نيست.
دوستى پدران، سبب مى شود كه فرزندان آنها با هم دوست شوند و آن قدر كه خويشاوندى به دوستى احتياج دارد دوستى به خويشاوندى محتاج نيست.
براى نظريه مومنين قايل به پاس و احترام باشيد براى اين كه خداوند حق را بر زبان آنها جارى مى كند.