اگر خداوند، به مردم نمى گفت كه معصيت داراى كيفر مى باشد باز شايسته بود كه مردم براى اداى شكر خداوند از گناه خوددارى نمايند.
حکمت 283
پسر (اشعث بن قيس) زندگى را بدرود گفت و مولاى متقيان (ع) به اين بيان او را تسليت داد: اى اشعث، اندوه تو از مرگ پسرت بجا مى باشد، اما اگر صبر را پيشه نمايى بدان كه نزد خداوند هر مصيبت و اندوه پاداش دارد و اگر جزع و بى تابى نمايى باز مشيت خداوند شامل تو مى شود، منتها گناه كرده اى.اى اشعث پسرت هنگامى كه به دنيا آمد تو را شادمان كرد در صورتيكه براى تو سبب گرفتارى مى شد و اينك كه از جهان رفته، غمگين شده اى اما مشمول رحمت خواهى گرديد.
حکمت 284
هنگامى كه پيكر مطهر حضرت رسول الله (ص) به خاك سپرده شد، اميرالمومنين (ع) كنار قبر خاتم انبياء چنين گفت: شكيبا بودن نيكو مى باشد، اما نه در مصيبت مرگ تو و جزع و فزع كردن ناپسند است اما نه بر تو.اى رسول الله (ص) مصيبت تو بسيار بزرگ مى باشد و غم و اندوه قبل از تو و بعد از تو كوچك است.
حکمت 285
با شخص نادان محشور نشو براى اين كه بلاهت خود را در نظر تو زيبا جلوه مى دهد و ميل دارد كه تو مثل او بشوى.
حکمت 286
از اميرالمومنين (ع) راجع به فاصله بين مشرق و مغرب سئوال كردند و آن حضرت گفت: فاصله فيمابين اين دو به اندازه خط سير يك روز خورشيد است.
حکمت 287
تو داراى سه دوست هستى و سه دشمن.سه دوست عبارتند از دوست تو، و دوست دوست تو، و دشمن دشمن تو.سه دشمن تو عبارتند از دشمنت، و دشمن دوست تو و دوست دشمنت.
حکمت 288
آن كس كه براى ضرر زدن به ديگرى به خود زيان مى رساند مانند كسى است كه نيزه را در سينه خود فرو مى كند تا شخصى را كه در قفاى اوست به قتل برساند.
حکمت 289
اندرزها و عبرتها زياد است و اندرز پذيران كم.
حکمت 290
آن كس كه در ستيزه جويى اصرار كند مرتكب گناه مى شود و آن كس كه در موقع ستيزه سستى نمايد مظلوم واقع مى گردد و كسى كه ستيزه مى كند، نمى تواند پرهيزكار باشد (منظور اين است كه هنگام ستيزه، فاعل اين عمل نمى تواند حدود خود را نگاه دارد و از حدى مخصوص تجاوز نكند).
حکمت 291
گناهى كه مهلت يافتم بعد از آن دو ركعت نماز بخوانم و استغفار كنم مرا اندوهگين نكرد.
لطفا منتظر باشید ...
