راى درست و مفيد وابسته به دولت است و با آمدن آن مى آيد و با رفتن آن مى رود.
حکمت 333
عفت، زينت فقرا مى باشد و شكرگزارى زينت اغنياء.
حکمت 334
روزى كه ظالم مورد دادگسترى قرار مى گيرد براى او سخت تر از روزى است كه مظلوم مورد ظلم قرار گرفته است.
حکمت 335
آنچه گفته مى شود محفوظ مى ماند.اسرار از پرده بيرون مى افتد (درروز جزا رازى نيست كه آشكار نشود).هر كس، مرهون و مسوول كارهايى مى باشد كه كرده است.مردم داراى نواقصى هستند مگر آن كه خداوند آنها را بى نقص آفريده باشد.آن كه فكرش از ديگران برتر است به زودى خشنود يا خشمگين نمى شود و از فكر خود نتيجه خوب مى گيرد.و آن كه فكرش كوتاهتر است بايك گوشه چشم به غضب درمى آيد و يك كلمه سبب تغيير حالش مى شود.
حکمت 336
اى مردم دنيا به خدا تقوى داشته باشيد و بسيارى از اشخاص در آرزوى چيزى هستند كه به آن نمى رسند.چه بسيار از اشخاص كه ساختمانهايى مى سازند كه هرگز در آن سكونت نمى نمايند.چه بسيار كسانى هستند كه دارايى جمع مى كنند، اما به ديگران وا مى گذارند و شايد آن را از راه باطل گردآورده و در جمع آورى آن حق ديگران را زير پا گذاشته باشند.اين گونه اشخاص زير بار گناه مى روند و با همان بار سنگين گناه با تاسف به حضور خداوند مى رسند.اين نوع اشخاص همانهايى هستند كه خداوند در مورد آنها گفته در دنيا و عقبى زيانكار و به معناى واقعى ضرر كشيده هستند.
حکمت 337
دورى گزيدن از گناهان علامت عصمت و عفت است.
حکمت 338
آبروى تو منجمد است (يعنى نمى ريزد) مگر وقتى كه سئوال مى كنى (طلب مى كنى) و لذا، به هوش باش كه از كه سئوال مى نمايى.
حکمت 339
كسى را كه مستوجب قدردانى است اگر بيش از حد قدر دانى كنند دليل بر چاپلوسى است و اگر كمتر از آنچه سزاوار است قدردانى نمايند دليل بر حسد ورزيدن نسبت به او مى باشد.
حکمت 340
بزرگترين گناهان آن است كه گناه كننده آن را كوچك و بدون اهميت بداند.
حکمت 341
آن كس كه عيب خود را مى بيند درصدد آن نيست كه عيب ديگران را ببيند.آن كس كه راضى به روزى خداوند مى باشد براى آنچه از دست داده اندوهگين نمى شود.كسى كه شمشير از غلاف بكشد (مقصود شمشير ظالم است) با همان شمشير به قتل مى رسد.كسى كه بدون مقدمه و تدارك وارد كارهاى بزرگ شود از بين مى رود.آن كه خود را وارد لجه هاى سختى بكند غرق مى شود.كسى كه به نقاط بد (نقاطى كه شهرت سوء دارد) برود بدنام مى شود.كسى كه پرحرف باشد خطا مى كند.كسى كه خطا زياد كند شرم و حياى او كم مى شود.آن كه حياى او كم است پرهيزكارى اش كم مى شود.آن كس كه پرهيزكارى اش كم است قلبش مى ميرد.هر كه قلبش بميرد به آتش جهنم مى رود.آن كه عيوب مردم را ببيند و آن عيوب را چون در مردم هست بر خود بپسندد شخصى است احمق.قناعت گنجى است فناناپذير.كسى كه خيلى به ياد مرگ مى باشد به اندك چيز دنيا راضى مى شود.آن كه مى داند آنچه بگويد معرف عمل او مى باشد كم حرف مى شود.
لطفا منتظر باشید ...
