حکمت 123
در ابتداى سرما (يعنى در فصل پاييز) بدن خود را بپوشانيد و در انتهاى سرما از لباس بكاهيد كه سودمند شويد و طرز عمل سرما با بدن ما مانند طرز عملش با درختان است و در آغاز آنها را مى سوزاند (برگهايشان را مى ريزد) و در آخر همه را داراى برگهاى تازه مى كند.حکمت 124
وقتى به عظمت خداوند پى بردى مخلوق در نظر تو كوچك مى شوند.حکمت 125
اميرالمومنين (ع) بعد از مراجعت از جنگ صفين در خارج كوفه گذرش بر قبرستان افتاد و خطاب به اهل قبور گفت: اى سكنه ديار وحشت آور و اى ساكنان اماكن بى آب و گياه و اى ساكنان قبور تاريك و اى مردم خاك و اى مردم ديار غربت و اى كسانى كه همواره تنها هستيد و پيوسته در بيم بسر مى بريد.شما قبل از ما رفتيد و ما شما را بعد پيروى خواهيم كرد.اى كسانى كه خانه هاى شما بجا ماند و ديگران در آن سكونت كردند و زنهاى شما را ديگران به عقد نكاح درآوردند و اموال شما را بين خود تقسيم نمودند.خبرهايى كه ما درباره شما داريم از اين قرار است و اينك شما بگوييد چه خبرها داريد كه بايستى به ما بدهيد.در آن موقع اميرالمومنين (ع) به سوى كسانى كه با او بودند رو نمود گفت اگر آنها اجازه داشتند كه به سخن دربيايند به ما مى گفتند كه بهترين ذخاير عبارت است از زهد و تقوى.حکمت 126
اى كه مذمت دنيا را مى كنى و مى گويى كه تو را گول زده، آيا تو او را مجرم مى دانى يا اين كه او تو را مجرم مى داند؟ چگونه و در چه موقع تو را فريب داد؟ مگر دنيا تو را به محل مرگ پدرانت كه اينك اجساد آنها پوسيده راهنمايى نكرد؟ (تا عبرت بگيرى).مگر دنيا تو را به محل مرگ مادرانت راهنمايى ننمود؟ (كه از مشاهده خاك آنها دچار عبرت شوى).چه بسيارى از بيماران كه تو با دستهايت از آنها پرستارى كردى و براى درمان آنها از پزشك دارو خواستى و نه پرستارى تو، و نه دارويى پزشك، آن بيماران را شفا نداد.اين هم (منظره اى ديگر بود كه دنيا براى عبرت به تو نشان داد) عمل دنيا بود تا اين كه به تو نشان بدهد كه تو نيز خواهى مرد.دنيا براى آنهايى كه از آن پند بگيرند سرزمين راستى است و اگر مردم دنيا نصيحت آن را بفهمند دنيا برايشان سراى امن مى شود.دنيا براى كسى كه بتواند از آن براى آخرت ذخيره به دست بياورد سراى توانگر شدن مى باشد و براى كسى كه موعظه پذير باشد، مكان فراگرفتن است.دنيا محل سجده دوستداران خدا و محل نمازگزاردن فرشتگان خدا و محل نزول وحى خدا مى باشد.دنيا محلى است براى سوداگران دوستان خدا تا در آن رحمت خدا را به دست بياورند و بهشت را براى خويش ذخيره نمايند.بنابراين آن كه دنيا را ملامت مى كند كيست؟ در صورتى كه دنيا به او گفت كه از وى جدا مى شود و خود را همانطور كه هست به او شناسانيد.او نشان داد كه شبهايش با اندكى سلامت و آسودگى همراه است و صبحهايش با اندوه و مصيبتها و مردم شبهايش را با شور و مستى مى گذرانند و بامدادش را مورد نكوهش قرار مى دهند.آنهايى كه در فكر دنياى ديگر هستند خرسندند كه اين دنيا براى آنها مايه پند مى باشد و اندرز دنيا را پذيرفتند و خود را براى عاقبت آماده كردند.