از مولاى متقيان (ع) پرسيدند كه خداوند در روز جزا، چگونه اين همه از مردم را مورد محاسبه قرار مى دهد و حضرت گفت: همانگونه كه به اين همه از مردم روزى مى رساند.از اميرالمومنين (ع) پرسيدند چگونه خداوند مردم را مورد محاسبه قرار مى دهد در صورتى كه او را نمى بينند؟ مولاى متقيان (ع) گفت همانگونه كه به همه روزى مى رساند و او را مشاهده نمى كنند.
حکمت 293
كسى كه نماينده و سفير تو باشد ابلاغ كننده عقل و هوش تو است اما نامه تو، درست ترين و گوياترين چيزى است كه از طرف تو سخن مى گويد (نماينده و سفير تو) ممكن است در ضمن صحبت، چيزى را طور ديگر بگويد ولى نامه تو اشتباه نمى كند).
حکمت 294
كسى كه سالم است و دردى ندارد از كسى كه مبتلا به درد مى باشد زيادتر محتاج دعا مى باشد.
حکمت 295
مردم فرزندان دنيا هستند و نبايد فرزندان را سرزنش كرد چرا مادر خود را دوست دارند.
حکمت 296
افراد مسكين (آنهايى كه خيلى نادر هستند) فرستاده خدا مى باشند و هر كس مسكين را منع كند (با داشتن توانايى چيزى به او ندهد) خدا را منع كرده و اگر به مسكين چيزى عطا كند به خدا عطا كرده است.
حکمت 297
مرد با غيرت مرتكب زنا نمى شود.
حکمت 298
براى حفاظت آدمى اجل كافى است (اين كلام به اين معنى مى باشد كه چون تا اجل آدمى نرسد انسان نمى ميرد، بنابراين مثل اين است كه اجل نگاهبان انسان مى باشد).
حکمت 299
انسان بعد از مرگ فرزند، مى تواند بخوابد اما بعد از دست دادن مال قادر به خوابيدن نيست.
حکمت 300
دوستى پدران، سبب مى شود كه فرزندان آنها با هم دوست شوند و آن قدر كه خويشاوندى به دوستى احتياج دارد دوستى به خويشاوندى محتاج نيست.
حکمت 301
براى نظريه مومنين قايل به پاس و احترام باشيد براى اين كه خداوند حق را بر زبان آنها جارى مى كند.