(و قال عليه السلام: انا يعسوب المومنين) و فرمود آن حضرت كه من مقدم و پيشواى مومنانم و پادشاه ايشانم (و المال يعسوب الفجار) و مال، مقدم و رئيس فاجران سيد رضى الله عنه مى فرمايد كه: (و معنى ذلك) و معنى اين كلام شريف و ماحصل اين حديث لطيف آن است كه: (ان المومنين يتبعوننى) مومنان پيروى مى كنند مرا در افعال و اقوال (و الفجار يتبعون المال) و فاجران و عاصيان، تابعند به مال (كما يتعب النحل يعسو بها) همچنانكه تابعند زنبوران، يعسوب خود را (و هو رئيسها) و يعسوب سردار ايشان است.
(قال له بعض اليهود) گفتند به اميرالمومنين بعضى از جهودان (ما دفنتم نبيكم) دفن نكرديد پيغمبر خود را (حتى اختلفتم فيه) تا آنكه روى به اختلاف آوريد در او (فقال عليه السلام) پس فرمود در جواب آن جهود كه (انما اختلفنا عنه) جز اين نيست كه ما اختلاف كرديم از او يعنى از آنچه صادر شد از او از اخبار.
بعضى گفتيم كه اراده فرموده به اين لفظ اين مضمون را و بعضى گفتيم مضمون ديگر را، يا اختلاف در جانشين او كرديم.
(لا فيه) نه اينكه اختلاف كرديم در او يعنى شك نكرديم در رسالت و نبوت او (و لكنكم) ولكن شما (ما جفت ارجلكم من البحر) خشك نشده بود پاى هاى شما از آب دريا كه اختلاف كرديد و شك نموديد در ذات خدا (حتى قلتم لنبيكم) تا آنكه گفتيد خود را از سر جهل و عمى (اجعل لنا الها) بگردان از براى ما خدايان.
يعنى تعيين معبودان كن از براى ما (كما لهم الهه) همچنانكه مر ايشان را- يعنى بت پرستان را- خدايان هست (قال) گفت پيغمبر شما يعنى حضرت موسى (انكم قوم تجهلون) به درستى كه شما گروهى هستيد جاهل و نادان و شك كردن در مرسل انبياء مستلزم شك در انبياء است پس لازم آيد كه شما شك كرده باشيد در نبوت حضرت موسى.