مردم، آنچه را كه نمى شناسند، دشمن مى دارند.

حکمت 431

زهد با همه شاخ و برگش در ميان دو كلمه از قرآن خلاصه مى شود: باشد كه بر آنچه از دست داده ايد، اندوهگين نشويد و براى آنچه بهره مى بريد، شادى نكنيد. (قرآن كريم، سوره 57، آيه 23( هر آنكه بر از دست رفته اندوهناك، و بر دستاورد شاد نشود، هر دو روى سكه زهد را بهره برد.

حکمت 432

كرسيهاى حكومتى، مردان را ميدان آزمون است.

حکمت 433

وه كه خواب شب را در شكستن تصميمهاى روز چه نقش شكننده اى است.

حکمت 434

هيچ شهرى براى زندگى تو از ديگر شهر سزاوارتر نباشد، بهترين شهرها همان است كه پذيرفتار تو باشد.

حکمت 435

چون مولا خبر شهادت مالك اشتر را شنيد، فرمود: مالك ، مالك چه بود؟ اگر به كوه يا صخره هايش همانند سازيم، بايد بگوييم كوهى سخت و قله اى تسخيرناپذير بود، كه در تسخير بلنداى آن چهارپايان را سم مى شكست و پرندگان را ياراى پرواز نبود.

حکمت 436

آن اندك كه تداومش بخشى، از آن بسيار كه از آن به ستوه آيى بسى بهتر است.

حکمت 437

هرگاه در كسى خصلت گيرايى بود، همتايانش را در انتظار باشيد.

حکمت 438

در گفت و گو با ابى فرزدق: اشتران بسيارت را چه كردى؟ حقوق الهى پراكنده شان ساخت، اى اميرمومنان! اين بهترين راه آنها بود.

حکمت 439

هر آنكه بى فقاهت به بازرگانى پردازد، در گرداب ربا درافتد.

حکمت 440