امام عليه السلام (در زيان سستى و سخن چينى) فرموده است: هر كه (در كارها) سستى نمايد بهره ها را از دست مى دهد، و كسى كه بگفتار سخن چين (دو به هم زن) گوش دهد دوست (خويش) را از دست مى دهد.
امام عليه السلام (در زيان مال غصبى و دارائى كه از راه ستم به دست آيد) فرموده است: سنگ غصبى در سرا (ى هر كه باشد) گرو ويرانى آن سرا است (چنانكه گرو مستلزم اداء دين است سنگ غصبى نيز مستلزم ويرانى ساختمان ميباشد. سيدرضى رحمه الله فرمايد:) و اين فرمايش از پيغمبر صلى الله عليه و آله (نيز) روايت مى شود، و شگفت نيست كه آن دو كلام به هم مانند زيرا آن دو آب از يك چاه كشيده و از يك دلو ريخته شده است (آنچه پيغمبر صلى الله عليه و آله فرموده از جانب خدا بوده امام عليه السلام هم فرموده آن حضرت را بيان مى فرمايد).
امام عليه السلام (در زيان ستم) فرموده است: روز ستم كشيده (انتقام روز رستخيز) بر ستمگر سخت تر است از روز ستمگر (تسلط او در دنيا) بر ستمكشيده (زيرا مدت ستمگرى ستمگر در دنيا چند روزى بيش نيست و پايان آن هويدا است ولى كيفر او در قيامت آتش جاويد است).
امام عليه السلام (درباره پرهيزكارى) فرموده است: از خدا بترس ترسيدنى اگر چه اندك باشد (كار خويش با خدا يكسره مگردان كه به گرفتارى هميشگى برسد) و بين خود و خدا پرده اى قرار ده اگر چه نازك باشد (حدود و احكام خدا را حفظ كرده پرده درى مكن و جاى آشتى بگذار كه اگر پشيمان شدى راه داشته باشى).
امام عليه السلام (در زيان چند پاسخ گفتن به يك پرسش) فرموده است: هر گاه (درباره يك پرسش) پاسخ دادن شلوغ و بسيار گردد درستى (آن پاسخ) پنهان شود (پرسش كننده در شك و دودلى افتد و نمى تواند بفهمد پاسخ پرسش او كدام است).