(و بود آن حضرت كه مى گفت): كى شفا يابم از خشم چون خشم گيرم؟ اى آن هنگام كه عاجز شوم از كينه كشيدن، پس گويند مرا: اگر صبر كنى تو؟ يا آن هنگام (كه) قادر شوم بر او، پس گويند مرا: اگر عفو كنى باشد خوب؟
و گفت- عليه السلام- به درستى (وقتى) كه بگذشت به نجاست بر سرگين دانى: اين است آنچه بخل مى كند به آن بخل كنندگان. و روايت (شده) كه او گفت: اين است آنچه بوديد شما كه حسد مى كرديد در او ديروز.
نرفته باشد از مال تو آنچه (كه) پند دهد تو را.