و گفت او- عليه السلام: به درستى كه اين دلها ملول شود همچنان كه ملول شود تن ها، پس طلب كنيد براى آن طرفه هاى حكمت (را).
حکمت 189
و گفت- عليه السلام، آن گاه كه بشنيد گفتار خوارج را كه نيست حكم مگر خدا را: اين سخن حق است كه مى خواهند به او باطل (را).
حکمت 190
و گفت در صفت غوغاى سفله: ايشان اند آنها كه چون جمع شوند غلبه كنند (بر دشمن خود)، و چون متفرق شوند نشناسند ايشان را. (سيدرضى گويد): و گفتند، بلكه (آن حضرت) گفت: ايشان اند آنها كه چون جمع شوند گزند رسانند، و چون متفرق شوند سود كنند. پس گفتند: دانستيم ما مضرت اجتماع ايشان (را)، پس چيست منفعت جدا شدن ايشان؟ پس گفت: كه باز گردند اصحاب حرفه و صناعت وا حرفه ايشان تا منتفع شوند مردمان به ايشان، چون باز گرديدن بنا و(ا) بناهاى خود، و بافنده وا بافته خود، و نانوا وا جاى پخته خود.