و بود- عليه السلام- كه مى گفت: سوگند دهيد ظالم را- چون خواهيد شما سوگند (خوردن) او را- به آنك او بيزار است از حول خدا و قوت او. به درستى كه او چون سوگند خورد به آن به دروغ، تعجيل كنند (به عقوبت او)، و چون سوگند خورد به خدا آنك نيست خدا جز او، تعجيل نكنند به مرگ، (زيرا) به درستى كه او يگانه گفت او را- خدا(ى سبحانه).
حکمت 246
و گفت: اى پسر آدم! باش وصى نفس خود، و عمل كن در مال خود آنچه اختيار كنند كه عمل كند در او آن كس كه بعد از تو باشد.
حکمت 247
تيزى (در خشم) نوعى است از ديوانگى، (زيرا) به درستى كه صاحب آن پشيمان شود، پس اگر پشيمان نشد پس ديوانگى او استوار است.
لطفا منتظر باشید ...
