و گفت- عليه السلام: بزرگترين عيب آن است كه عيب كنى آنچه در تو باشد مثل آن.
حکمت 346
و گفته اند: به درستى كه تهنيت داد به حضرت (او) مردى مردى را به كودكى كه زادند مر او را، پس گفت: بايد كه خوش باشد تو را مقدم آن سوار. و گفت- عليه السلام: مگو چنين، وليكن بگو: شكر كن واهب را، و بركت كند مر تو را در (اين) بخشيده (شده، و) برسد (به كمال)، و روزى كنند تو را نيكوئى او.
حکمت 347
و بنا نها(د) مردى از عاملان او بناى عظيم، پس گفت- (عليه السلام): برداشت درم سرهاى خود را، به درستى كه بنا ظاهر كند مر تو را توانگرى (را).
حکمت 348
و گفتند مر او را- عليه السلام: اگر در بندند بر مردى در خانه(اى را)، و بگذارند او را در آن جا، از كجا باشد كه آيد روزى او؟ پس گفت: از آنجا كه آيد اجل او.