و از نامه هاى آن حضرت- عليه السلام- است وا معاويه: و هلاك كردى تو جماعتى از مردمان را بسيار، بفريفتى تو ايشان را به گمراهى و بى راهى خود، در انداختى ايشان را در آشوب درياى خود، به سر درآمد ايشان را تاريكها، و به هم مى كوبد ايشان را شبهتها، پس بگرديدند از طريقه راست خود، و باز گرديدند بر عقبهاى خويش، و رو فراكردند بر پشت بدادن ايشان، و اعتماد كردند بر حسبهاى خويش، مگر كسى كه باز گرديد (به سوى حق) از اهل حجتها و عقلها. به درستى كه ايشان مفارقت كردند از تو، پس از شناختن (ايشان راه باطل) تو (را)، و بگريختند وا خدا از موافقت تو در گناه، آن گاه كه برداشتى ايشان را بر كار دشوار، و بگردانيدى ايشان را از راه ميانه نگاه داشتن، پس بپرهيز اى معاويه در نفس خود (از انواع حيله و مكر)، و بكش از شيطان مهار خود را، به درستى كه دنيا منقطع شونده است از تو، و آخرت نزديك آينده است به تو، (و السلام).