و از خطبه هاى آن حضرت- عليه السلام- است: اى مردمان! مستوحش مباشيد در راه راست براى اندكى اهل هدا، به درستى كه مردمان جمع شدند بر خوانى كه سير بودن به او كوتاه است، و گرسنه بودن به او دراز. اى مردمان! به درستى كه جمع دارد مردمان را (در عذاب)، راضى بودن (ايشان به منكرات)، و خشم گرفتن (ايشان بر طاعات)، و به درستى كه به كشت و پى كرد ناقه ثمود را مردى تنها، پس عام گردانيد ايشان را خدا به عذاب، آن گاه كه عام بودند به رضاء بر آن (و خوشنودى در كشتن آن). پس گفت خداى تعالى: پس پى كردند آن ناقه را، پس گشتند پشيمان، پس نبود مگر (كه آواز كرد) زمين ايشان به فرو رفتن، همچو فرو رفتن آهن آلت (شخم) گرم كرده در زمين نرم. اى مردمان! هر كه سپرد راه روشن را وارد شود به آب، و هر كه خلاف سپرد واقع شو (د) در حيرت و بيابان بى آب.