اول عوض حليم از حلم او (آن است) به درستى كه مردمان ياران او باشند بر نادان و مخاصمت (كننده).
حکمت 198
اگر نباشى حليم پس حليمى كن، به درستى كه آن اندك باشد هر كه خود را مشابهت كند به قومى (مگر) و نزديك (به اين شود كه) باشد از ايشان.
حکمت 199
هر كه حساب كند نفس خود را سود كند، و هر كه غافل شود از آن زيانكار شود، و هر كه ترسد ايمن شود، و هر كه عبرت گيرد بينا شود، و هر كه بينا شود فهم كند، و هر كه فهم كند بداند.
حکمت 200
هر آينه مهربان شود و باز گردد دنيا بر ما پس از منع كردن ركوب خود، چون مهربانى كردن شتر بد(خو) بر بچه خود. و بخواند در عقب اين: و خواهيم ما كه عطا دهيم بر آنها كه ضعيف شمرده شدند در زمين، و گردانيديم ايشان را پيشوايان، و گردانيديم ايشان را وارثان.
لطفا منتظر باشید ...
